Hoop is de onzekere verwachting dat een bepaalde gewenste gebeurtenis zal plaatsvinden.
Gisterochtend kwam ik zappend langs het uitstekende programma Boeken van de VPRO waar Roland van der Vorst (eerder dit jaar bij BibliotheekPlaza) te gast was en vertelde over zijn boek Hoop.
Over verlangen, vertrouwen en verheugen. Over Utopia van Thomas More. Over waarom Groenland Groenland heet. En waarom hoop een risicovolle onderneming is.
Van der Vorst onderscheidt vier verschillende soorten hoop.
1. Christelijke hoop. Je leven lang goed gedragen en dan maar hopen dat je in de hemel eindigt als beloning.
2. Prestatiehoop. Helden, sporters, voorvechters stellen dat je je ideaal ook nú kan verwezenlijken.
3. Gemoedshoop. Ontstaan in de romantiek, een heerlijke staat van zijn bereiken door middel van liefde, kunst of literatuur.
4. Gelegenheidshoop. Moderne variant van hoop, waarbij mensen incidenteel, als het hen uitkomt, hun hoop stellen op een betere wereld.
Voorbeeld van gelegenheidshoop is de postcodeloterij, waarbij een deel van de opbrengt wordt besteed aan een goed doel.
Hoop is meestal vorm van een uitgestelde beloning. Door iets (nog) niet te doen, of jezelf iets te ontzeggen, hoop je later een beloning te krijgen. Garanties op die beloning zijn er vaak niet, waardoor hoop ook een tamelijk risicovolle onderneming is.
Maar risco of niet, stel je voor dat er geen hoop zou zijn.
Klaatu, de Canadese band waarvan lang gedacht werd dat het eigenlijk the Beatles waren, heeft het zo mooi onder woordengebracht in Hope. Typisch jaren '70 muziek, maar toch wel leuk om weer eens te horen:
So let us feel Hope
and feel the sunrise in our minds.
To give Hope is to enlighten all mankind.
Ah but lose Hope and life seems black as blind.
When faith gives way to fear,
when motivation disappears -
all is lost if one abandons Hope,
all is lost if one abandons Hope
Geen opmerkingen:
Een reactie posten