woensdag 17 september 2008

Daarom? Waarom!


Waarom doe ik dit eigenlijk? Een vraag die ik mezelf regelmatig stel. En het antwoord op de vraag is sterk afhankelijk van het moment. Als ik me de vraag bijvoorbeeld stel op zondagochtend, voordat ik ga hardlopen of, nog erger, tijdens de eerste paar kilometers, dan weet ik eigenlijk niet zo goed waarom. Wat een ellende kan een mens zichzelf aandoen! Maar als ik na het lopen lekker fris onder de douche vandaan kom en mezelf dezelfde vraag opnieuw stel, dan is het antwoord beduidend positiever.
Min of meer hetzelfde heb ik met bloggen. Waarom blog ik? Door de oproep van Wowter moest ik daar weer eens over nadenken. En ook hier is het antwoord afhankelijk van het moment. Als ik begin aan of bezig ben met een post denk ik daar anders over dan wanneer ie klaar is.
Mijn eerste post was in maart 2006, ruim 2 jaar geleden. Bij een opleiding kreeg ik een 'ouderwets' papieren notitieboekje. Waarom niet eens proberen of dat ook niet met een blog kon? Toch hartstikke modern en eigentijds? Zo leerde ik al prutsend een beetje omgaan met de mogelijkheden.
Zo nu en dan plaats ik een post. Van enige regelmaat is geen sprake. Het schrijven van een bericht gaat nooit moeiteloos. In mijn berichtenmap talloze halfafgemaakte berichten. Vaak denk ik: Leuk. Moet ik iets over schrijven.' Even vaak denk ik te stoppen. Waarom doe ik dit eigenlijk?
Op Cafe del marketing geeft Polle de Maagt 5 redenen waarom-bloggers-bloggen:
1) het vastleggen van je leven;
2) het geven van commentaar/uiten van je mening;
3) ideeen aanscherpen;
4) netwerken;
5) delen van expertise;
Verschillende blogs lees ik met veel plezier. Er zijn collega''s die hun kennis delen op een inspirerende, originele en/of aardige manier. Ikzelf blog voornamelijk om erachter te komen wat ik eigenlijk van iets vind. Door erover te schrijven wordt je gedwongen gedachten te ordenen. Eigenlijk gewoon oefenen. Zelfs bij die halfafgemaakte posts.
Waarom dan 'publiceren'? Ik las ergens 'bloggen is als van een berg een tekst schreeuwen. je weet niet wie het hoort. je weet niet of je iets terug krijgt.' Om door anderen gelezen te worden is voor mij secundair. Maar ik moet zeggen dat het wel spannend en erg leuk is om er zo af en toe iets op terug te krijgen. Dat kan, net als na hardlopen, een voldaan gevoel geven.

Geen opmerkingen:

Powered By Blogger