Gisteren niet op de CWIS studiedag met die prachtige titel geweest (druk, druk, druk is de ontnuchterende werkelijkheid!) en helaas zat de collega die vanuit Alkmaar zou deelnemen thuis met een ziek kind.
's Morgens mailde ze nog wel optimistisch: "Gelukkig is de bijeenkomst te volgen via internet, dus daar ga ik hier achter mijn bureau maar eens een kijkje nemen."
Later die dag bleek dat echter niet mee te vallen: "de geluidskwaliteit was belabberd, waardoor sprekers niet/nauwelijks te volgen waren. Het geluid komt kwam in brokjes binnen i.p.v. vloeiend. Verder was het beeld al een aantal keren weggevallen en verscheen de melding dat er geen uitzending was." Jammer!
Wat wel aardig was dat er al direct veel activiteiten waren op diverse blogs. Vooral WoWter was erg actief, net als Pierre Gorissen.
Gisteren en vandaag tussen de bedrijven door het een en ander gelezen & bekeken. In een van de reacties op een post van WoWter werd gewezen op een erg aardig filmpje van Michael Welsch van Kansas State University.
Wat mij betreft een heldere uitleg van de essentie van Web 2.0. Eerder werd Web 2.0 onder andere gedefinieerd als 'collectief wereldbrein', maar 'the machine is Us/ing Us' vind ik persoonlijk mooier. En dan trouwens nog lekkere muziek erbij ook (Deus - There's nothing impossible)!
Maar... zijn we/ben ik nu klaar voor de werkelijkheid? Ik bedacht me al lezend, luisterend en kijkend dat "een werkelijkheid is dat je niet overal meer heen hoeft om er toch geweest te zijn." Daar wil ik graag klaar voor zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten