If I'm willing to participate in an organization that is still largely "1.0" and populated with traditional librarians, why can't traditional librarians put aside their fears and perfectionism and choose to participate in social software/web 2.0 activities in their libraries?
Grappig. Ben je als een van die 'traditionel librarians' vol enthousiasme bezig met 23 dingen en web 2.0, is bovenstaande leuke foto plus onderschrift zo'n beetje de eerste foto die je tegenkomt op flickr.
Zelf maak ik voornamelijk gebruik van Picasa. Zet daar al een tijd vakantiefoto's (en nu wat foto's van mijn kleinzoon) op om ze te delen met de familie. Eerder gebruikte ik flickr, maar om welke reden ik ben overgestapt weet ik eerlijk gezegd niet meer. Als ik de twee naast elkaar zet, dan vind ik flikr er mooier uitzien. En je kunt er veel meer foto's vinden.
Er zijn natuurlijk ook bibliotheken die gebruik maken van flickr. Het volgende overzicht (gevonden op het blog van Edwin Mijnsbergen) geeft talloze tips. How to: Make Flickr Work for Your Library – 50+ Resources. Daar zit voor iedereen wat bij. Rita Niland maakte dit overzicht, waarop ook enkele Nederlandse bibliotheken.
Maar waarom zou je eigenlijk gebruik maken als bibliotheek van flickr? Redenen te over, dunkt mij. Natuurlijk om lezingen en andere activiteiten in de bibliotheek te 'verslaan'. Maar het moet m.i. gaan om de hierboven genoemde 'social web2.0 activities'. Dus meer dan foto's als een digitale folder keurig op een rijtje zetten.
Een belangrijke uitdaging lijkt mij de klant een actieve rol te geven. Want waarom zou je bijvoorbeeld geen foto's rond een bepaald thema door klanten laten maken en gebruiken? Of samen met het plaatselijk museum, of historische vereniging een collectie creeëren? Een virtuele rondgang door de bibliotheek of de stad? Dat maakt verschil.
3 opmerkingen:
Absoluut een mooie uitspraak. In een andere (en vele) bibliotheek ging de discussie het tijdens de eindsessie vooral over de bereidheid tot delen en meedoen. "Thuis niet, misschien op het werk wel. Maar we hebben zo druk en de klanten aan de balie komen toch nog steeds... En ons publiek is toch niet met dit soort dingen bezig?" Terecht werd door de enkeling die wel bereid was te delen de vraag gesteld waar dat dan aan lag, dat onze beroepsgroep zo slecht bereid was deel te nemen aan de 2.0 ontwikkelingen. Is het omdat wij uit een traditie komen waarbij je je vooral druk maakt binnen je eigen muren, waar mensen naartoe komen om jou een vraag te stellen? De succesvolle bedrijven van dit moment bestonden 10 jaar geleden nog niet en zijn niet belast met stenen gebouwen waar je moet ploeteren om je fysieke klanten te helpen. En misschien moeten we leren radicale keuzes te maken, en de digitale klant serieus te nemen. Je maatschappelijke rol gaan vertalen naar het digitale domein en daar een actieve rol te gaan spelen.
En daarbij, goede suggesties over het inzitten van fotomateriaal. Ken je het Flickr project The Commons?
Je kan wel merken dat je van Innovatie en Ontwikkeling bent, leuke ideeën. Ik zal ze verzamelen!
Een reactie posten