dinsdag 4 januari 2011

De steen (voor Greet)


Vorige week namen we afscheid van Greet Ottens, een van de medewerkers van Mediabeheer.
"Ik wil van waarde zijn, Jan", vertelde Greet mij in een van de gesprekken die we in de afgelopen twee jaar voerden.
In 2009, na de fusie, kwam Greet naar Heerhugowaard om te werken bij Mediabeheer, een onderdeel van de sector Innovatie en ontwikkeling. Greet was daar niet blij mee. Sowieso niet, omdat ze niet veel op had met veranderingen, maar ook niet omdat ze naar Heerhugowaard moest, niet omdat veel van haar oude Alkmaarse taken vervielen en niet omdat haar vertrouwde afdeling Media uiteenviel.
Gelukkig kwamen twee oude mediamaatjes Anneke en Astrid mee naar Heerhugowaard. Bovendien bleek al snel dat de nieuwe mediabeheermaatjes Hilde, Marrie, Gabrielle, Liesbeth en Louise zeer goeie collega's waren, die Greet waardeerden om haar bijdragen aan het werk op de afdeling en - niet onbelangrijk - de sfeer op de afdeling.
Inhoudelijk kreeg Greet vanaf de fusie een zwaardere taak. Niet langer alleen maar het nakijken van de aanschafinformaties, maar ook het geven van aanschafadvies werd van haar verlangd. Dat vond zij erg moeilijk, maar langzaamaan begon ze te groeien in die taak (slowly, but surely - paste goed bij haar). Bovendien sprong zij bij ziekte of afwezigheid van een van de anderen in en bij en ontwikkelde zij zich tot een teamspeler in een zich sterk ontwikkelend team.
Daarin bleek zij van grote waarde.

Om een idee te krijgen van haar waarde voor de bibliotheek heb ik een grove berekening gemaakt. Greet kwam in 1977 in dienst in bibliotheek Alkmaar en kwam na een aantal jaar op de afdeling boekverwerking terecht. De voornaamste taken van Greet hadden te maken met de catalogus en het beheer daarvan. Die werkzaamheden voerde zij uit op z'n Greets: stoicijns en onverstoorbaar, met stille toewijding, soma met wat gemopper over wat 'ze' nu weer hadden verzonnen of wilden en altijd met toewijding. Duizenden titels keek ze na op aanwezigheid in de collectie, op druk of herdruk, op aantal uitleningen. Duizenden titels corrigeerde ze, paste en/of vulde ze aan.
In zo'n 30 jaar heeft ze voor Alkmaar en Kennemerwaard grofweg 350.000 ai'tjes gelezen, titels opgezocht en alles wat daar verder bijhoort. Daarnaast heeft ze aan de hand van allerlei (omnummerings)lijsten nog eens zo'n kleine 300.000 titels nagelopen en in de catalogus gewijzigd. Het is waarschijnlijk dat Greet in 30 jaar ongeveer 700 a 750 duizend titelbeschrijvingen in de catalogus heeft 'aangeraakt' en er iets mee heeft gedaan.
Over van waarde zijn gesproken!

Dat betekent dat we, elke keer als we in de catalogus zoeken, we met een grote waarschijnlijkheid kunnen worden geconfronteerd met het werk van Greet en dat nog lang zullen blijven.
Bram Vermeulen heeft dit op prachtige manier beschreven in zijn lied De Steen:
Ik heb een steen verlegd
In een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

Lieve Greet, rust zacht.

5 opmerkingen:

Hilde zei

Heel mooi verwoord.

Zwettertje zei

Ontroerend....

Ton de Kruyff zei

Mooi, het is misschien geen passend woord maar toch, mooi.

Zomer65 zei

Ik zei het vorige week ook al: Goed gedaan Jan. Je hebt haar mooi verwoord en Theo, haar broer, en ons allen een waardevol geschenk gegeven in onze herinnering aan Greet.

Jan Kaldenbach zei

@allen: dank

Powered By Blogger