Gisteravond een DVD-tje meegenomen van mijn werk. Al eerder eens iets over gelezen, waardoor ik dacht: die moet ik nog een keertje gaan zien. Geen spijt van, prachtige film.
'Mar adentro' (The sea inside) is een film gebaseerd op het ware verhaal van Ramón Sampedro, die na een duikongeluk grotendeels verlamd raakt. Ramón, die alleen nog maar zijn hoofd kan bewegen ligt al bijna 30 jaar in een bed in het huis van zijn oudere, gelovige broer in Galicië. Vanuit die plek voert hij zijn strijd voor een waardige dood.
Over de inhoud van de film is voldoende te lezen of http://www.cinema.nl/ of http://www.parool.nl/film/ , maar ik kan iedereen de film aanbevelen. ‘Mar Adentro’ is een film met liefde, humor en romantiek. Acteur Javier Bardem is fantastisch. Hij zet een zeer aangrijpende en geloofwaardige Ramon neer en zorgt er voor dat ik begrijp waarom hij wil sterven.
Het gaat in 'Mar Adentro' om het al dan niet respecteren van de beslissing van iemand om niet langer verder te leven. Euthanasie is in elk geval uniek en er moet telkens opnieuw geoordeeld worden. Maar wie zijn wij om te oordelen? Wij voelen toch niet het leed dat diegene die euthanasie wenst te plegen niet? In de film wordt dan ook niet meteen pro of contra euthanasie gepleit. Het gaat om Ramon en om niemand anders. De twee 'partijen' komen aan het woord, elk met hun eigen argumenten.
De opbouw van de film is briljant. Je loopt van situatie naar gebeurtenis naar discussie, als was het een logische opvolging, waarbij je steeds meer informatie krijgt. Het is nooit vervelend of voorspelbaar en de karakters zijn uiterst geloofwaardig. Het afscheid daarentegen blijft vreselijk ontroerend. Juist omdat het zo subtiel al in de hele film wordt opgebouwd, is een zin of een blik voldoende. 'Mar Adentro' is daarom een schitterende film die je echt raakt.
'Mar adentro' (The sea inside) is een film gebaseerd op het ware verhaal van Ramón Sampedro, die na een duikongeluk grotendeels verlamd raakt. Ramón, die alleen nog maar zijn hoofd kan bewegen ligt al bijna 30 jaar in een bed in het huis van zijn oudere, gelovige broer in Galicië. Vanuit die plek voert hij zijn strijd voor een waardige dood.
Over de inhoud van de film is voldoende te lezen of http://www.cinema.nl/ of http://www.parool.nl/film/ , maar ik kan iedereen de film aanbevelen. ‘Mar Adentro’ is een film met liefde, humor en romantiek. Acteur Javier Bardem is fantastisch. Hij zet een zeer aangrijpende en geloofwaardige Ramon neer en zorgt er voor dat ik begrijp waarom hij wil sterven.
Het gaat in 'Mar Adentro' om het al dan niet respecteren van de beslissing van iemand om niet langer verder te leven. Euthanasie is in elk geval uniek en er moet telkens opnieuw geoordeeld worden. Maar wie zijn wij om te oordelen? Wij voelen toch niet het leed dat diegene die euthanasie wenst te plegen niet? In de film wordt dan ook niet meteen pro of contra euthanasie gepleit. Het gaat om Ramon en om niemand anders. De twee 'partijen' komen aan het woord, elk met hun eigen argumenten.
De opbouw van de film is briljant. Je loopt van situatie naar gebeurtenis naar discussie, als was het een logische opvolging, waarbij je steeds meer informatie krijgt. Het is nooit vervelend of voorspelbaar en de karakters zijn uiterst geloofwaardig. Het afscheid daarentegen blijft vreselijk ontroerend. Juist omdat het zo subtiel al in de hele film wordt opgebouwd, is een zin of een blik voldoende. 'Mar Adentro' is daarom een schitterende film die je echt raakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten